09 marca 2022

DARY CHRZTU ŚWIĘTEGO. O CO CHODZI W WIELKIM POŚCIE?

W Środę Popielcową rozpoczęliśmy święty czas Wielkiego Postu. Modlitwa błogosławiąca popiół przypomniała nam, do czego ten czas ma nas doprowadzić: abyśmy otrzymali odpuszczenie grzechów i nowe życie na podobieństwo Chrystusa zmartwychwstałego. Cały Wielki Post zmierza do centralnego wydarzenia w roku liturgicznym, do Świętego Triduum Paschalnego, którego szczytem jest Wigilia Paschalna. Zatem post, modlitwa    i jałmużna, Drogi Krzyżowe i Gorzkie Żale są dla nas drogą do odnowienia w sobie Nowego Człowieka, który żyje w nas od Chrztu i potrzebuje ciągle się odnawiać. 

Dzięki sakramentowi Chrztu Świętego jesteśmy zanurzeni w Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa. Możemy czerpać z Łaski tego wydarzenia przez pozostałe Sakramenty, a zwłaszcza Eucharystię. Dlatego w czasie Wielkiego Postu mamy w sobie odnowić duchowość chrzcielną, by z pełną świadomością w Wigilię Paschalną wyrzec się zła i wyznać wiarę w Trójcę. Bóg chce być blisko nas, a tym, co nas od Boga oddziela, są nasze grzechy budowane na ranie grzechu pierworodnego. Nasze nawrócenie bazuje na zwróceniu się ku Bogu, uznaniu, że bez Niego nic nie możemy. Kościół przypomina nam, że na Chrzcie każdy otrzymał narzędzia do podejmowania pracy nad sobą. Nasza walka z grzechem, którą podejmujemy w tym czasie, jest drogą oczyszczania białej szaty chrzcielnej, byśmy mogli z zapaloną świecą odnowić nasze chrzcielne przyrzeczenia. 

Dlatego chciałabym zaproponować chrzcielne spojrzenie na Wielki Post, dostrzegając w nim szansę odnowy duchowej, której każdy z nas potrzebuje. Pomocą dla nas w tej drodze nawracania się są dwa dary:                     Krzyż i Ewangelia, którymi Kościół obdarza katechumenów (dorosłych przygotowujących się do przyjęcia Chrztu, Bierzmowania i Eucharystii).

W Krzyżu kryje się zachęta, by codziennie podejmować drogę wyrzekania się tego, co do grzechu prowadzi, poprzez rezygnowanie z tego, co „mi się chce”, „mi się wydaje” w drobiazgach życia codziennego. Rezygnowanie     z tego, do czego skłania nas egoizm, jest procesem bolesnym, ale na drodze stawania się uczniem Chrystusa jedynym. Niech czyniony codziennie znak krzyża będzie dla nas przypomnieniem tej drogi.

Czas Wielkiego Postu stawia przed nami również zadanie poznawania i naśladowania Jezusa. Tu z pomocą przychodzi nam drugi dar chrzcielny – Ewangelia. Tylko w codziennym byciu ze Słowem Boga możemy nauczyć się myśleć i czynić jak On. Od pierwszych wieków Kościół proponował trzy szczególne fragment z Ewangelii               wg św. Jana, które do dzisiaj są podstawą rachunku sumienia dla katechumenów. Dla każdego z nas mogą być pomocą     w zweryfikowaniu swojego życia, by czynić je coraz bardziej Chrystusowym.

Pierwszy fragment to spotkanie Pana Jezusa z Samarytanką (J 4, 5-42). Jezus pokazuje się w nim jako Woda Żywa i stawia pytanie o nasze pragnienia. Czego dotyczą? Jak są zaspokajane? Czy dostrzegamy w sobie także pragnienia duchowe, czy skupiamy się tylko na świecie materialnym?

Druga perykopa to uzdrowienie człowieka niewidomego od urodzenia (J 9, 1-41). Jezus, który mówi o sobie, że jest Światłością Świata. Tu możemy siebie zapytać o nasz sposób postrzegania rzeczywistości. Czy widzę w sobie   i w drugim człowieku dobro? Czy dostrzegam działanie Pana Boga w swoim życiu? Czy umiem podważyć swój sposób patrzenia? Czy szukam prawdy obiektywnej?

Ostatni, trzeci fragment to wskrzeszenie Łazarza (J 11, 1-45), gdzie Jezus nazywa siebie Zmartwychwstaniem        i Życiem. Możemy się przy nim zastanowić, czy życie wieczne stawiamy ponad wszystkie inne dobra? Co we mnie to życie buduje, a co mi je odbiera? Jakie jest moje podejście do grzechu? Czy widzę go jako największe nieszczęście, które doprowadza mnie do bycia duchowo martwym?

Kiedy przemodlimy te teksty, mogą się stać dla nas rachunkiem sumienia przed spowiedzią wielkopostną                     i początkiem odnowy naszego podobieństwa do Jezusa Chrystusa. Byśmy mogli z odnowioną duszą stanąć            w Wigilię Paschalną z zapaloną świecą, gotowi na przyjście Przychodzącego.

s. Aleksandra od Chrystusa – Miłości Prawdziwej

OŚRODEK  FORMACJI  LITURGICZNEJ

 

 

 

 

 

 

Katechumanat Krakó

Created OFL przy współpracy z  MAGNUM Sandomierz