CZAS OCZYSZCZENIA I OŚWIECENIA

    Przez cały Wielki Post stopniowo byliśmy przygotowywani do tego, aby wkroczyć w ten ostatni wielki i święty tydzień. W tym tygodniu, to co do tej pory Liturgia ukazywała nam pod zasłoną znaku i symbolu - Krzyż i Zmartwychwstanie - teraz objawi wprost. I chociaż ukażą się naszym oczom najtrudniejsze wydarzenia z życia Jezusa, my widzimy dalej i głębiej,  gdyż wiemy, że misterium krzyża nierozerwalnie związane jest z misterium Zmartwychwstania. Przez ten tydzień w Liturgii przewija się motyw zwycięski,  przeprowadzeni jesteśmy przez cierpienia Chrystusa do chwały Zmartwychwstania. Wprowadzeni jesteśmy w istotę chrześcijaństw, w logikę Królestwa Bożego.

W wielkim tygodniu na pierwszy plan wysuwają się 4 szczególne dni. Niedziela Palmowa, Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota. To o czym słyszymy w Niedzielnej Ewangelii przeżywamy przez Triduum Paschalne - towarzysząc Jezusowi w Jego drodze do Zwycięstwa.

W niedzielę Jezus wjeżdża do Jerozolimy, to tu poniesie mękę i śmierć. W tym królewskim wjazdem do Jerozolimy rozpoczyna i ukazuje drogę do Zwycięstwa. Już niedługo zostanie odziany w purpurę, oddadzą mu pokłon, zostanie ukoronowany i zajmie miejsce na tronie krzyża              (por. J 19). To z tego tronu ukaże moc swego królowania, moc miłości i przebaczenia, moc Zmartwychwstania. 

• Rozpoczyna się w Środę popielcową. 
• Trwa 40 dni - nie wlicza się niedziel.
• Kolorem Liturgicznym jest fioletowy
• Wystrój kościoła jest surowy, nie ustawia się kompozycji kwiatowych przy ołtarzu. 
• W Liturgii nie śpiewamy hymnu Chwała na wysokości Bogu.
• Zamiast aklamacji Alleluja śpiewa się "Chwała Tobie Słowo Boże" lub Chwała Tobie Królu wieków" . 
• 4 Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest "Letare" i ksiądz może mieć wtedy ornat koloru różowego. 
• W 5 niedzielę zasłaniamy krzyże w kościołach
• Dodatkowe Wielkopostne nabożeństwa to Droga Krzyżowa (piątek) oraz Gorzkie Żale (niedziela).
• Jest to czas, w którym dla lepszego przygotowania do Zmartwychwstania głoszone są rekolekcje z możliwością przystąpienia do spowiedzi - tak aby w czasie Wielkanocnym w pełni uczestniczyć w Eucharystii przyjmując Komunię Świętą

Gdy spojrzymy na Wielki Post od strony tego co mówi nam Liturgia tego czasu bardzo szybko przekonamy się, że walka z grzechem i słabością nie stanowi istoty. Liturgia prowadzi nas, wtajemnicza w Paschę Chrystusa. Mówi o miłosierdziu, o przebaczeniu, o łasce. Ukazuje, że Chrystus jest Światłem, jest Wodą Żywą - wypełnia nasze pragnienie, jest Życiem i Zmartwychwstaniem umarłych. Pokazuje, że to Chrystus jest droga, prawdą i życiem. Wielki Post jest czasem przygotowania by tą łaskę odkupienia, nowego życia w Chrystusie odkryć (niektórzy na nowo, a katechumeni po raz pierwszy) i pozwolić by nas Chrystus przemieniał i uświęcał. Jest to czas by pozwolić Chrystusowi, aby oczyszczał nasze serca, przywracał nam wzrok byśmy widzieli głębiej i prawdziwiej. To Jest czas by przypomnieć sobie, że jesteśmy powołani do życia przez Ducha, i to Duch prowadzi nas na pustynię, aby w nas zwyciężać pokusy. Jest to czas by przypomnieć sobie, że dynamiką naszego życia jest dynamika paschalna. Trzeba nam umierać dla grzechu i żyć dla Boga. Razem z Chrystusem zejść do otchłani swojej słabości i razem z Nim Zmartwychwstać. Po raz pierwszy dzieje się to w czasie Chrztu Świętego. Dlatego Wielki Post przypomina nam i przygotowuje byśmy ten dar na nowo odczytali i przyjęli w czasie Wielkanocy. 

Przygotowanie wielkopostne do Wielkanocy nie jest przygotowaniem do wspomnienia historii Zmartwychwstania, ale jest przygotowaniem by Zmartwychwstanie świętować jako rzeczywistość mojego życia, mojej codzienności. 

Homilie śp. bpa Wacława Świerzawskiego na Wielki Post

PRAKTYKI WIELKOPOSTNE

(Są filarami życia duchowego, podejmowane dla Boga i ze względu na Niego, pomagają uporządkować nasze życie tak, aby było zorientowane na Boga w każdym jego wymiarze cielesnym, psychicznym i duchowym.)

JAŁMUŻNA

Prawdziwa miłość jest zawsze otwarta na bliźniego i śpieszy by w mądry sposób zaradzić jego niedoli. Jałmużna wiekopostna wypływa z modlitwy w której Bóg kształtuje w nas wrażliwość na drugiego,. Może też łączyć się z postem - sobie odmówię by dać bliźniemu 

MODLITWA

Wysiłek pracy nad sobą ma sens wtedy gdy jest współpracą z Bogiem. Gdy  jest podejmowany z Bogiem i dla Boga, wtedy też ma szansę powodzenia. Modlitwa to bycie w obecności Boga. Można zacząć od kliku minut dziennie, ale po to by ten czas rozlewał się na cały dzień i stawał się modlitwą nieustanną.  

POST

Podejmujemy wyrzeczenie, rezygnujemy z posiłków lub jakiegoś rodzaju przyjemności, aby poskromić swoje zmysły i wprowadzić ład i porządek w zmysłową sfery swojego życia. 

Utarło się,  że w Wielkim Poście akcent położony jest na pokutę umartwienie, postanowienia, przezwyciężanie swoich słabości. Skupienie na tym aspekcie sprawia, że mało się mówi o celu zalecanych i podejmowanych praktyk. Coraz bardziej na pierwszy plan wychodzi aspekt samodoskonalenia, natomiast fakt, że jest to czas powrotu do życia w łasce schodzi na dalszy plan lub zanika. Życie w łasce jest darem przez nas nie zasłużonym. Darem, który wysłużył nam Chrystus przez swoje posłuszeństwo Ojcu. Darem, który otrzymaliśmy w czasie chrztu świętego.  Wielki Post jest więc czasem powrotu do łaski. Czasem oczyszczenia i oświecenia. Praktyki pokutne, wyrzeczenia, postanowienia nie są samodoskonaleniem się i zasługiwaniem na łaskę bożą, ale poddawaniem swojego życia i serca przemieniającej mocy i obecności Boga.  Są przypominaniem o naszej słabości, ale nie po to by się pognębić, ale by przypomnieć sobie, że: Boża moc w mojej słabości się doskonali, że: "ilekroć niedomagam tyle kroć jestem mocy"  - mocą Chrystusowego Zmartwychwstania. 

Pamięć o tym, że Wielki Post  swój cel i źródło ma w największej tajemnicy naszej wiary - Zmartwychwstaniu, tajemnicy w której już uczestniczymy, już w nas - w chrzcie świętym - Chrystus zwyciężył zło i pokonał grzech (a przez spowiedź i Eucharystię dokonuje się to zwycięstwo w nas nieustannie), pozwala odpowiednio ukierunkować nasze przeżywanie i wysiłki wielkopostne.  

Wielki Post

O ŚRODEK F ORMACJI L ITURGICZNEJ

św. Jana Chrzciciela w Zawichoście   

W środę popielcową rozpoczynamy okres Wielkiego Postu. W ten dzień obowiązuje post ścisły - można zjeść 3 posiłki, bez mięsa, w tym jeden do syta. W tym dniu bierzemy udział w obrzędzie posypania popiołem.

Liturgia tego dnia wprowadza nas w tajemnicę Wielkiego Postu. Ukazuje, że czas który właśnie się rozpoczyna jest czasem naszego powrotu do Boga, czasem nawrócenia i oczyszczenia serca abyśmy mogli uczestniczyć w  paschalnym misterium Chrystusa. Jak ma się dokonać nasze oczyszczenie? Poprzez przez pokutę, post, jałmużnę i wyrzeczenia, pokorne uznanie swojej grzeszności ofiarowane Bogu. Te wielkopostne akty, postanowienia są stawaniem przed Bogiem - Zbawicielem i zaproszeniem Go do tych miejsc we mnie gdzie jeszcze króluje słabość, grzech, zło. Do tych przestrzeni, w których nie panuje jeszcze Boży ład i porządek. Można powiedzieć, że każde ćwiczenie wielkopostne ma na celu oddawanie Bogu coraz większej przestrzeni w moim życiu by Jego życie we mnie się objawiło. 

ŚRODA POPIElCOWA

Created OFL przy współpracy z  MAGNUM Sandomierz