Święto narodzin Jezusa pojawiło się niemal równocześnie w IV w podwójnej formie: jako Epifania na Wschodzie (w Betlejem), obchodzona 6 stycznia i jako Boże Narodzenie na Zachodzie (prawdopodobnie zapoczątkowane w Rzymie). Z czasem Epifania na Zachodzie zyskała status święta Trzech Króli, zaś na Wschodzie jest świętem Chrztu Pańskiego, a dzień 25 grudnia stał się ostatecznie świętem narodzin Syna Bożego. 

Ustalenie Bożego Narodzenia na dzień 25 grudnia wiązało się przede wszystkim z ustaleniem daty Paschy, a tym samym męki Jezusa na 25 marca. Tego dnia również musiało się dokonać poczęcie Jezusa, zaś 9 miesięcy później przyszedł On na świat. 

Ta symbolika wiąże się również z symboliką stworzenia słońca. W dniu zimowego przesilenia – czyli 25 grudnia – słońce zwycięża ciemność, dzień staje się coraz dłuższy. 

Jezus jest Słońcem sprawiedliwości, prawdziwą światłością zwyciężającą ciemności grzechu i śmierci, dlatego ten dzień wydaje się najbardziej adekwatny jako data Bożego Narodzenia. 

 

Opracowano na podstawie: 

,,Przyjdź, Panie Jezu! Chrystus w tajemnicach roku liturgicznego” ks. K. Porosło

UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO – historia powstania 

Praktycznie aż do IV wieku żadne źródła nie odnotowują celebrowania uroczystości Bożego Narodzenia. (…) W przeżywaniu tajemnicy Jezusa akcent kładziono na Paschę.

Przyczyn takiego stanu jest wiele. Najważniejsza z nich to brak dokładnej daty narodzin Jezusa w Biblii. Drugą istotną przyczyną był fakt, że atmosfera oczekiwania na szybki koniec świata i powtórne przyjście Jezusa skupiały uwagę raczej na Passze i czasach ostatecznych niż na początkach życia Jezusa. 

Z czasem jednak sytuacja się zmieniła: ludzi coraz bardziej interesowały początki życia Jezusa i wymiar historyczny Jego Osoby. 

W odpowiedzi na różne herezje zaczęto kłaść nacisk na prawdziwość Jego człowieczeństwa, które wymaga także naturalnych narodzin z matki. 

Uświadomiono sobie, że nie sposób zrozumieć tajemnicy Jezusa, Jego śmierci i zmartwychwstania, bez tajemnicy narodzin. Stąd rozwój teologii wcielenia. 

,,Przeżywanie roku liturgicznego ma sakramentalną moc i skuteczność d1a podtrzymania życia chrześcijańskiego. My sami także tak myślimy i nauczamy. (…)

Słusznie przeto, gdy obchodzimy misterium Narodzenia Chrystusa i Jego ukazanie się na świecie, prosimy, abyśmy wewnętrznie zostali przekształceni przez Tego, który zewnętrznie był do nas podobny.

 

Papież Paweł VI

(Pismo apostolskie zatwierdzające ogólne normy roku liturgicznego i nowy ogólny kalendarz rzymski)

Homilie bpa W. Świerzawskiego

NARODZENIE PAŃSKIE

OŚRODEK  FORMACJI  LITURGICZNEJ

 

 

 

 

 

 

Katechumanat Krakó

Created OFL przy współpracy z  MAGNUM Sandomierz